Veel mannen en vrouwen vinden zichzelf niet mooi. Het is een populair gespreksonderwerp. Wat vind je wel mooi aan jezelf en wat niet? Wat doen we onszelf aan?! Kijk eens naar een jong kind, vrolijk en onbevangen. Zo’n jong kind accepteert iedereen in zijn of haar wereldje. Die maakt geen opmerkingen over jong of oud, dik of dun, kalend of rimpelig, gekleurd of blank. En wanneer de verschillen op gaan vallen, merkt het onbevangen kind die wel op, maar zonder enig oordeel daaraan verbonden.
Wanneer het kind opgroeit leert het dat de rest van de wereld iedereen met elkaar vergelijkt. Natuurlijk volgt ieder kind dit voorbeeld. Zo zijn er al jonge kinderen die anderen pesten of die gepest worden, vanwege haarkleur, omvang, flaporen en wat al niet. De pester wordt er niet blijer door, het gepeste kind al helemaal niet. Of je nu pest of niet, of gepest wordt of niet, ieder kind op school is zich bewust van de verschillen in uiterlijk die er nu eenmaal van nature zijn. Dit verergert zich nog eens in de pubertijd, dan zijn we helemaal op zoek naar wie we zijn en zoeken we onze persoonlijke grenzen op door ervaringen op te doen, maar vooral door onszelf te vergelijken met anderen in onze omgeving en rolmodellen als bekende muzikanten en acteurs. Ook wanneer we al lang volwassen zijn, zijn we ons maar al te bewust van het heersende ideaalbeeld van mannen en vrouwen.
Op televisie krijgen we steeds weer de prachtigste exemplaren voorgeschoteld en omdat we het nooit afgeleerd zijn, vergelijken we onszelf met mensen die er prachtig uitzien. We gaan er gemakshalve aan voorbij dat deze mensen er in het dagelijkse leven ook niet zo perfect uitzien. Dat zij ook last hebben van ‘bad hair-days’, dikke ogen, opzwellende darmen, extra pondjes en rolletjes vet, waar ze ze niet hebben willen.
Op TV wordt alles zo mooi mogelijk weergegeven, maar in het echte leven zou je gek worden van de visagiste die heel de dag achter je aanloopt om ervoor te zorgen dat je neus niet glimt, je haar niet verspringt en je kraag goed zit.
We zijn allemaal anders. Je bent op je mooist wanneer je goed in je vel zit. Je bent dus op je mooist wanneer je je goed voelt over jezelf en je niet druk maakt over je uiterlijk.
Niet dat je er onverzorgd bij moet gaan lopen. Juist jezelf goed verzorgen, geeft je een goed gevoel over jezelf.
Vertrouw erop dat je er goed uitziet omdat jij daar je best voor hebt gedaan, op de manier waar jij je goed bij voelt.
Tel daarbij op dat wanneer je je goed voelt, je keuzes maakt die goed voor je voelen. Je zult energieker zijn, actiever, creatiever. Daarnaast zul je, omdat je je zo goed voelt, geen behoefte voelen aan verdoezeling van vervelende gevoelens door middelen die minder gezond voor je zien en ook weer je uiterlijk beïnvloeden. Doe dus vooral je best om je steeds zo goed mogelijk te voelen. In Gefeliciteerd met je burn-out wordt uitgebreid uitgelegd hoe je dit kunt doen.