Spreken in het openbaar

Spreken in het openbaar

Veel mensen komen via hun werk, maar bijvoorbeeld ook bij familiaire gelegenheden, in situaties waar ze een groep toe moeten spreken. Spreken in het openbaar wordt door velen als hun grootste nachtmerrie bestempeld. Wie Gefeliciteerd met je burn-out gelezen heeft, weet hoe je dit om kunt draaien. Heb je het boek nog niet gelezen, dan hierbij een paar tips.

  • Om te beginnen, zeg nooit meer dat spreken in het openbaar je grootste nachtmerrie is. Schrap alle verhalen van deze strekking.
  • Vanaf nu ga je een verhaal vertellen dat je helpt om in je kracht te gaan staan. Zeg bijvoorbeeld: “ik voel me minder op m’n gemak wanneer ik voor een groep iets wil zeggen, maar dat komt omdat het niet vaak voorkomt. Ik weet zeker dat ik het kan leren. Iedereen die nu met gemak een groep toespreekt heeft ooit in mijn schoenen gestaan. Ook ik kan het leren. Het ongemakkelijke gevoel wat ik er bij heb, wil zeggen dat ik iets nieuws aan het leren ben en dat is alleen maar goed.”

Besef goed, dat één van de redenen van jouw ongemak is, dat je je druk maakt over wat je toehoorders over je zullen denken. Maar zij zijn net als jij en zullen je moedig vinden en tekenen van nervositeit of kleine foutjes direct vergeven. Neem jezelf niet al te serieus en lach om een verspreking of hapering. Dit zal juist het ijs breken. Doordat je samen met de groep lacht, verbind je je met de groep. Het gevoel van ik sta hier, afgescheiden van de rest, zal verdwijnen. Jullie zijn daar toch met een gezamenlijke reden. Jij vertelt iets, de anderen willen het horen, welke gelegenheid het ook is.
Waar je ook op kunt letten is dat je je verhaal niet probeert snel af te raffelen. Praat langzaam, ook wanneer je zenuwachtig bent. Zo heb je ook tijd om de reacties te pijlen. Je verlegt dan je focus naar het publiek, je bent niet meer met jezelf bezig en vergeet meteen je zenuwen.

Wanneer je met je aandacht bij jezelf blijf en je afvraagt wat anderen van je vinden en of je het wel goed doet, etc. dan sta je niet lekker te praten. Je hebt geen plezier en je publiek merkt dat maar al te goed. Wanneer je je focus verlegt naar het publiek en je afvraagt, wat willen ze weten, waar kan ik hen mee helpen, welke informatie brengt hen verder? Dan is dat een wereld van verschil. Let dus goed op waar je je focus legt, zowel tijdens je praatje, maar vooral ook in de aanloop er naar toe.

Terug naar “Extra’s”